3 اشتباه رایج که به پشیمانی در ازدواج منجر می‌شود

این تصورات غلط را درباره ازدواج دور بریزید. نه ازدواج داروی بیمار روانی است و نه عشق.
متاسفانه بعضی از خانواده‌ها به محض اینکه دختر یا پسری از حدود و مرزهای خانواده پا فراتر گذاشته یا خط قرمز‌هایشان را زیر پا می گذارند سهل‌الوصول ترین راه را برای سر به‌راه کردن جوان سرکش یا جوانی که دچار بیماری روحی مثل اضطراب یا افسردگی یا گاها مصرف مواد و مشروبات الکلی شده است را ازدواج می دانند. این اشتباه بسیار خطرناک و غیر قابل جبران است؛ زیرا عموما خود تغییرات اضطراب آفرین است و فردی که دچار مشکلات روح و روان یا… نمی‌تواند به عنوان یک فرد بالغ و آگاه تصمیات درست بگیرد.
در صورتی‌ که اولین انتظار جامعه از دختر یا پسری که به عنوان همسر قرار است وارد رابطه جدی با فرد دیگری شود اول داشتن سلامت روان و بعد قدرت تصمیم‌گیری به شکل مستقل و داشتن مهارت‌های فردی برای رویارویی با مشکلات پیش‌رو در زندگی مشترک است.
شاید ازدواج در نگاه اول به خاطر تغییر در فضای احساسی و روابط درمان کننده نیز به نظر برسد اما بعد از گذشت مدت زمان کوتاهی و فروکش کردن احساسات زود گذر و پیدا شدن چالش‌های احتمالی همانند پدر یا مادر شدن یا توقعات مالی یا انتظارات عاطفی، فرد را دچار بحران‌های شدید‌تر از قبل نیز خواهد کرد.
اگر بخواهیم واقع‌بینانه صحبت کنیم؛ تغییری که برخواسته از حس ارزشمندی شخص و واقف شدن به خطای خود شخص صورت نگرفته باشد بی پایه و گذراست.
در ضمن یکی از اساسی‌ترین اصول تغییر برای پیداکردن ثبات، گذر زمان است. دختر یا پسری که دچار بیماری‌های روحی همانند اضطراب یا افسردگی است بعد از درمان، مدت زمانی را نیز برای تثبیت احتیاج دارد تا به بهترین و مطلوب‌ترین حالت روحی و روانی خود برسد و نتایج درخشان تغییرات مشخص شود.
حالا تصور کنیم با خیال واهی اینکه ازدواج درمان افسردگی است فرد وارد رابطه مشترک با فرد دیگری شود. فرد افسرده انرژی کافی برای برآوردن نیازهای اساسی خودش را هم ندارد؛ چه برسد به برآورده کردن نیازهای عاطفی و روحی طرف مقابل.